wigilijne opowieści

mamie najbardziej głos się łamał

podczas dzielenia się opłatkiem

składała życzenia za siebie i ojca

z zapalonymi świeczkami w oczach

zasiedliśmy do wigilijnej kolacji

każdy przy swojej krawędzi stołu

wzdłuż i w poprzek leżało siano

tylko opowieści bronka brakowało

jak niemcy dom zamienili w popiół

jak go odbudowywał z dziadkiem

z polan na glinę zaprawioną wapnem

a później kładli tynk na drankach

po dwóch głębszych oddechach

do ewy napłynęły wspomnienia

zanurzyła stalówkę w kałamarzu

a na sukience pojawiły się kleksy

łzy leciały ciurkiem do barszczu

między uszami grześkowi brzęczało

obok smażonych dzwonków z karpia

zaczął rozbierać tłuste świnie na wsi

/miały słoninę jak białe kafle z pieca

wyjmowało się babki ziemniaczane

we flaku kaszanki nadziane podrobami

aż kiszki skręcało prawda pani basiu

chodziłam boso przez puszczę

do kościoła dziesięć kilometrów

ze szmacianymi butami w ręku

przed wejściem myłam stopy w rzece

gdy wyjedziecie znów zacznę pisać

żebyście wiedzieli jak poznałam ojca

jak nie z miłości wyszłam za mąż

jak miłość przyszła po latach sama/

Komentarze (6)

Piecuszek 11.01.2021

Bardzo mi się podobało. Wzruszające.
Jedynie zrezygnowałbym z zaimka zwrotnego w drugim wersie.

Trzy Cztery 12.01.2021

Piękny wiersz, o dużym "ciężarze właściwym". Ja bym nie rezygnowała z zaimka, o którym wspomina Piecuszek. W j. polskim nie ma chyba formy "dzielić czymś". Jest 'dzielić coś". I - "zdzielić czymś":)).

Opłatkiem, tak jak chlebem, dzielimy się, a nie dzielimy. Czy ktoś dzieli kogoś chlebem? Opłatkiem? Wodą?

Mama mogła w tym roku nie dzielić się opłatkiem tradycyjnie, z podchodzeniem do krewnych, ze składaniem życzeń "z bliska", z całowaniem w policzek. Mogła bać się zarażenia wirusem, Mogła opłatek wcześniej połamać na cząstki i go rozdzielić pomiędzy wigilijnych gości, rozdać, już w kawałkach, podając np. na talerzyku. Ale czy to można nazwać dzieleniem opłatkiem? Też nie. Raczej rozdzielaniem opłatka, rozdawaniem. Tak myślę.

W moim odczuciu opłatek można dzielić (na kawałki), ale nie można "dzielić opłatkiem". Tylko "dzielić się" .

Stanisław Kwiatkowski 12.01.2021

Piecuszek, rozumiem, że zgrzyta Ci drugie „się” w zębach, ale nic z tym fantem nie mogę zrobić. Trzy Cztery, przy użyciu dwóch wykałaczek wydłubała chyba wszystkie „za i przeciw” z języka polskiego :)

O „ciężarze właściwym” będzie następny wiersz. Już go wysyłam :)

Piecuszek 12.01.2021

Nie będę dyskutował, bo za cienki w uszach jestem:) Można podzielić coś i można podzielić się czymś. Na przykład mama połamała opłatek i rozdzieliła między nas, pokroiła chleb i rozdzieliła między nas...
Jedynie rzeczywiście zgrzyta mi drugie się*. i nic na to nie poradzę:)
Wiersz dobry, więc nie ma w zasadzie o co kopii kruszyć. Nie da się, to się nie da:)

Dekaos Dondi 12.01.2021

Stanisław Kwiatkowski↔Ładny tekst. Taki nostalgiczny. Niby ''prosty'', a jednak coś jest takiego...
P.S.↔Co do początkowej powtórki, to od jakiegoś czasu, bardzo nie lubię: się:)
Można by ewentualnie tak:
mamy głos był bardzo załamany
gdy częstowała nas opłatkiem
Hmm... wydźwięk podobny, a jednak trochę inny.
Pozdrawiam:)→5

Piotrek P. 1988 13.01.2021

Powyższy tekst jest klimatyczny, nastrojowy i specyficzny. Myślę, że taki właśnie miał być. 5, pozdrawiam :-)

Piecuszek 11.01.2021
Bardzo mi się podobało. Wzruszające.
Jedynie zrezygnowałbym z zaimka zwrotnego w drugim wersie.
Trzy Cztery 12.01.2021
Piękny wiersz, o dużym "ciężarze właściwym". Ja bym nie rezygnowała z zaimka, o którym wspomina Piecuszek. W j. polskim nie ma chyba formy "dzielić czymś". Jest 'dzielić coś". I - "zdzielić czymś":)).

Opłatkiem, tak jak chlebem, dzielimy się, a nie dzielimy. Czy ktoś dzieli kogoś chlebem? Opłatkiem? Wodą?

Mama mogła w tym roku nie dzielić się opłatkiem tradycyjnie, z podchodzeniem do krewnych, ze składaniem życzeń "z bliska", z całowaniem w policzek. Mogła bać się zarażenia wirusem, Mogła opłatek wcześniej połamać na cząstki i go rozdzielić pomiędzy wigilijnych gości, rozdać, już w kawałkach, podając np. na talerzyku. Ale czy to można nazwać dzieleniem opłatkiem? Też nie. Raczej rozdzielaniem opłatka, rozdawaniem. Tak myślę.

W moim odczuciu opłatek można dzielić (na kawałki), ale nie można "dzielić opłatkiem". Tylko "dzielić się" .
Stanisław Kwiatkowski 12.01.2021
Piecuszek, rozumiem, że zgrzyta Ci drugie „się” w zębach, ale nic z tym fantem nie mogę zrobić. Trzy Cztery, przy użyciu dwóch wykałaczek wydłubała chyba wszystkie „za i przeciw” z języka polskiego :)

O „ciężarze właściwym” będzie następny wiersz. Już go wysyłam :)
Piecuszek 12.01.2021
Nie będę dyskutował, bo za cienki w uszach jestem:) Można podzielić coś i można podzielić się czymś. Na przykład mama połamała opłatek i rozdzieliła między nas, pokroiła chleb i rozdzieliła między nas...
Jedynie rzeczywiście zgrzyta mi drugie się*. i nic na to nie poradzę:)
Wiersz dobry, więc nie ma w zasadzie o co kopii kruszyć. Nie da się, to się nie da:)
Dekaos Dondi 12.01.2021
Stanisław Kwiatkowski↔Ładny tekst. Taki nostalgiczny. Niby ''prosty'', a jednak coś jest takiego...
P.S.↔Co do początkowej powtórki, to od jakiegoś czasu, bardzo nie lubię: się:)
Można by ewentualnie tak:
mamy głos był bardzo załamany
gdy częstowała nas opłatkiem
Hmm... wydźwięk podobny, a jednak trochę inny.
Pozdrawiam:)→5
Piotrek P. 1988 13.01.2021
Powyższy tekst jest klimatyczny, nastrojowy i specyficzny. Myślę, że taki właśnie miał być. 5, pozdrawiam :-)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania