Witrażykiem

Witrażykiem mojej duszu

Płatek śniegu

Delikatny 

Taki piękny

Splątany

Nicią krwistą

Z zimą

 

Opada płatek

Na ziemię

Obija się

Miesza z tłumem

Staje się cegłą

Świątyni kamieniem

 

Buduje on zaspy

Bałwanki

Staje się bronią

W rękach małych dzieci

 

Taki witrażyk

Zbity, zagubiony

W masie

Zmiażdżony losem

Tak wielu…

Średnia ocena: 1.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

    Napisz komentarz

    Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania