Wiwisekcja ! 👤

Przeżyłem tyle lat b z Ciebie .

Strasznych, samotnych,

beznadziejnie nijakich

Szukałem wsród ludzi ciepła,

zrozumienia, wszystkiego tego,

co mi zostało odebrane,

przytuliska.

Szukałem Ciebie.

Nie znalazłem nic

prócz cierpienia.

Przyszedłem na ten Świat,

że skazą .

Nie potrafiłem radzić sobie.

Psychicznie słaby, emocjonalnie

niestabilny, parlem w przyszłość.

Los dał mi Dar nowego Życia.

Zostałem zbawiony nie znając

wartości tego, co otrzymałem.

Zbyt późno zrozumiałem

posiadane szczęście

Chciwy i zachłanny,

zatraciłem się.

Stało się......!

Nadszedł czas w którym

powinienem stać się filarem

i opoką.

Nie sprostałem.

Los dał i zabrał.

Odeszła bez słowa skargi

Mając wszystko, co potrzebne

do życia, zostałem bez życia.

Tego dnia zgasłem i już

się nie odrodziłem.

Doświadczyłem wszystkiego,

co Życie potrafi dać i zabrać.

Goryczy, ciemności i przejmującego

chłodu otaczającej pustki.

Szukałem bratniej Duszy ,ciepła,

życzliwej przyjaźni

na ten czas ostatni

Nie wyszło.

Tak miało Być!

Czy zrozumiałem?

Nie.!

Musiałem się z tym pogodzić

Milczenie i obojętność,

to najgorszy egoizm

Noszę w sobie, coś zakodowanego,

dobrego i jednocześnie

niedobrego.

To Karma tkwiącą we mnie,

rachunki do spłacenia z

poprzednich wcieleń.

Kto wie.

Siedzi, to we mnie.

Czuję całym sobą .

Życie doswiadczyło mnie.

Trauma i zdumiewająca, wprost

niezwykła lagodność, której

cały czas doświadczam.

Wdzięczny jestem ogromnie.

W swym zdaniu o sobie,

pojęcie niegodnego jest

najbardziej adekwatne.

Nadszedł czas pokory

i rozliczenia.

Czynię, to świadomie.

Jestem,

winny grzechu zaniedbania,

grzechu nieodpowiedzialnosci.

Zamordowałeś Miłość!

Jak jest winien.👤🖤