„Wnętrze”

Znowu muszę wyrzucić,

to co mnie trapi,

wypiszę emocję z liter

płynące,

jeszcze nieco wrzące.

Kipią jak lawa,

lecz takie nie są.

Zamiast ognia – woda słona.

To niepierwszy raz,

doznaję uczucia,

przygniatającego moje ja.

Nie chcesz słuchać,

Nie zmuszam.

Dziś po prostu boli mnie dusza.

Historia jak inne, nie wzrusza.

Kawałek okruszka znów się odrywa.

Serca nie skleję.

Przyłożę plaster na dniach,

by znów zacząć być swoim ja.