wnuczka

Wnuczka. Przemożna ilość uczuć

We mnie schowanych.

Ona jak ziarenko co wykiełkowało z ziemi.

Listków parę.

Dumne imię Wiktoria

W tej łagodnej dziewczynce ujęte.

Oczy, czarne świecidełka,

Brąz prostych włosów,

Łagodność i mądrość kobiety

W dziecku.

Jakże miła dla serca,

Jakże ciepła osoba.

Radość i spokój stoicki.

No i upór, jakżeby inaczej.

Ma rodzina wszak pełna jest nim.

Dobra wesołością,

Nieśmiała istotą. Wiktoria.

wnuczka
Autor: Hanna
Czytano 27 razy
Data dodania: 28.11.2025

Średnia ocena: 2.7  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • Bettina wczoraj o 17:36
    To po ukraińsku jest napisane?
  • Bettina wczoraj o 17:41
    Bardzo podobne do najlepszych poetow ukrainskich..
  • Hanna wczoraj o 18:49
    nie, jestem Polką, :)
  • Bettina wczoraj o 20:17
    Ok. Mnie irytuje trochẹ, naturalnie, że trochẹ - ta ostatnia ukraińska poezja, bo tak czekam , kiedy ktos te Ukrainẹ odczaruje.
  • piliery wczoraj o 20:45
    Fajne ale "ma rodzina pełna jest nim" ("stoickim spokojem") jakoś mi nie pasuje.:(

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania