wolni od siebie

nad nami przestrzeń nieba

wolni jak ptaki wolni od siebie

gęsty las odbija się echem

głos niesie serc uderzenie

pomiędzy nami słońce i eterem

nasyceni nadzieją winem i chlebem

uciekamy myślami do Ciebie

słabi skłoni do złego dlaczego

wybaw wybiel napełnij błękitem

czyści piękni patrzymy przed siebie

nad brzegiem Bugu oczy w oczy

Samarytanie naprzeciw zachód

słońce spada spadają emocje

do domu daleko tutaj niedobrze