Wrzód

Jestem jak wrzód na tyłku

Ropieje i cuchną bez przerwy

Bez kija lepiej nie podchodź

Miłością cię mogę popieścić

Na wszystko zerkam spode łba

Złą wolę im imputuję

Wylewam na nich frustrację

Wybucham – jak wulkan gotuje

Kiedy skopałem swe życie

W horror je przemieniłem

Wciągnąłem w to bagno bliskich

Uśmiech na ustach zgasiłem

A przecież nie chciałem tego

Marzyłem o wielkiej miłości

Czułych dłoniach co pieszczą

Domu ogniska radości

Kto przeklął mnie i me życie

Odebrał wiarę, nadzieję?

Sam durniu jesteś winien !!!

Obwiniaj tylko siebie