Współczucie dla nadziei...
W serca zakamarkach,
Na bezdrożach duszy,
W sumienia zakątkach
I litości głuszy.
Tam gdzie ból cierpienia,
Niemocy uczucie,
Syndrom odrzucenia -
Rodzi się współczucie.
I choć są warunki -
Duchowy, fizyczny
To pośród współczucia
Niż demograficzny.
Czasy takie nastały
I nastrój wśród ludzi,
Że więcej niż współczucia
Zawiści się budzi.
A zawiść ta stosuje
Tak sprytne zaklęcie
Że nie pozwala współczuciu
Nawet na poczęcie.
Lecz trzeba mieć nadzieję,
Nawet dla zasady,
Że są jeszcze wśród ludzi
Współczucia pokłady.
I choć leżą głęboko
Różną mając postać,
To ogromem miłości
Można je wydostać.
28.12.2024 Dariusz Dudek
Komentarze (12)
Wspaniały wiersz... a 'litość głuszy' perełka!
Ja nie widzę, ale jest dobry tekst.
Duuużą szafę macie i koedukacyjną/a kto oprócz was umie to wszysto zliczyć/pewnie sami się gubicie w tych rachunkach🤣
Straszny zaduch musi u was panować.
No tylko ogolić... i do piaskownicy🤣🤣🤣
Gromadnie pozdrawiam i miłej zabawy życzę🤣
Ścisł czy nieścisły... ale jakiś na pewno jest🙂
Pomylony też czasami się zdarza... nawet najlepszym🤣
No widzisz... nawet 'przy ścisłym'👏
No ale z Ciebie kokiet... co się zowie🤣
Dobra, pośmiałam się, a teraz idę lulu pa😴
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania