Wspomnienie

Mówisz jedno a robisz drugie

Wiesz jak bardzo tego nie lubię

Potem moje cierpienie jest długie

I przez moje myśli się gubię

Pogodziłam się już ze stratą ciebie

Pozostajesz tylko moim wspomnieniem

Mówiłeś, że będzie lepiej nam bez siebie

To zawsze będzie twoim urojeniem

Gdybym wiedziała, że to wróci

Mogłabym zaczekać

Ale mój rozum się kłóci

Że nie mogę się nakręcać

Nie ważne ile czasu przeleci

Jakąś części mnie zawsze będzie kochać

Byłam w stanie skoczyć za tobą w ogień

A ty zgasiłeś pomiędzy nami płomień

Mam nadzieję, że tego żałowałeś

Byłeś pierwszy, którego wpłaciłam do mego serca

Nawet nie wiesz ilu próbowało tam wejść

Ja na twoim miejscu, nie ruszyłabym się z miejsca

By nikt inny nie mógł przejść