„Wśród drzew”

Zaszyłbym się w leśnym cieniu,

Gdzie nie dosięga świata krzyk.

Gdzie każda myśl w wietrze się unosi,

Na liściu drży przez krótki błysk.

Las iglasty — mój jedyny dom,

Świerki jak bracia, jodły jak siostry,

A każda gałąź — jak cichy poemat,

W wietrze Szepcze pieśń wieczną.

Nie szukam złota, sławy ni braw ,

od tłumnych ulic Wolę szelest traw ,

Bo wolność rośnie w leśnym zapachu,

Gdzie prosto z serca mówi człowiek .

Tam natura – czysta, niezniszczona,

Tam Ludzką chemią nienaruszona.

Tam ludzie dusze mają naturalnie czyste,

Tam każdy Kładzie się w ciszy na mchy puszyste.