wśród leśny spacer

wszystko jest tak dziecinnie proste

i tylko się śmiać

z siebie

 

między mną a słońcem jest skrawek cienia

tam potykam się o moje myśli

w ustach kurczą się grzeszne słowa

 

powietrze jest ważne i czyste

mówię sakramentalne – być może

nie wszystko musi być logiczne

jak wiersz zawieszony w pajęczynie

Średnia ocena: 3.8  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • zuraw 7 miesięcy temu
    Piękne 🥹
  • marekg 7 miesięcy temu
    dziękuję
  • Grain 7 miesięcy temu
    Romantyk sadysta - bzdura, Cień pojawia ma przedłużeniu linii słońca i obiektu na który padają promienie.
  • marekg 7 miesięcy temu
    Masz do tego prawo , bez cienia wątpliwości .
  • ireneo 7 miesięcy temu
    Chryste panie jakież postępujące opętanie...
    Kumo, pewnie okutana w szmaty cienia nue szukasz, ale romantyk znajdzie go między niebem rozświetlonym slońcem a nim na ziemi ukrytym pod daszkiem z bukowej zieleni.
    No i widzisz jaka ty kumo, niekumata.

    Czytać to nie samo układanie literek w szereg.
    Teza myśleć aby zrozumieć
  • ireneo 7 miesięcy temu
    Tak ma być kumo niekumata - cienia nie szukasz.
    Przeproś autora
  • marekg 7 miesięcy temu
    ireneo o proszę !
  • Lotos 7 miesięcy temu
    Wiersz okej, tylko masz błąd w pierwszym wersie.
  • marekg 7 miesięcy temu
    Dziękuję za uważne czytanie , poprawione . Przepraszam za błąd .

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania