Wśród liści wspomnień

Twoje ciepłe ramiona, w snach się pojawiają,

Zamiast Twych opowieści, tylko łzy zostają.

Wspomnienia jak liście, wirują wśród cieni,

Każde z nich przynosi ból, tęsknoty cierpienie.

Każdy liść, co spada z drzewa przypomina mi,

Że życie trwa, a Ty odeszłaś Mamo

W sercu mym rozrywa się nieustanny ból,

Zgubiłam część siebie, gdy straciłem Ciebie.

Nie ma już Twych rąk, co koiły ból,

Twoje uśmiechy rozproszone jak mgła,

Twój głos w oddali, jak szum wiatru

Każda chwila bez Ciebie jest jak wieczność

Nocą, gdy cisza wypełnia mą duszę,

Zatracam się w marzeniach, w których Cię usłyszę.

Zamykam oczy, pragnąc zatrzymać czas,

Lecz tylko samotność trwa, a Ciebie Mamo brak.