Wszystko ma swój początek i koniec

Spójrz, na niebo pełne gwiazd

Każda z nich historię swoją ma,

Bo one to ludzkie dusze

Powołane, by chronić nas.

Lecz nikt nie wie,

Czy nieboskłon to jeszcze, ten czy już tamten świat?

A one nieśmiało zerkają

Na pełen wad, ubogi świat

I każdego dnia, i każdej nocy

Bezgłośnie szepczą nam...

Wszystko ma swój początek i koniec

A życie to tylko świateł gra,

Więc jeśli chcesz

Otwórz oczy i klaśnij w dłonie!

I patrz, jak rodzi się nowy dzień

W cieniu wczorajszego dnia.

Który, jak i my

Wierzy, że kiedyś jeszcze

Spotkamy się gdzieś tam...

Gdzie księżyc co noc bal wyprawia

I tańczy z każdą z upadłych gwiazd,

Bo one to ludzkie dusze

Powołane by przesterzegać nas.

Lecz nikt nie wie,

Czy nocne zorze to Ci, co urodzą się?

Przyjdą w bólach

Na ten pełen wad, ubogi świat

I każdego dnia, i każdej nocy

One też cicho szepczą nam...

Wszystko ma swój początek i koniec

A życie to tylko świateł gra,

Więc jeśli chcesz

Otwórz oczy i klaśnij w dłonie!

I patrz, jak rodzi się nowy dzień

W cieniu wczorajszego dnia.

Który, jak i my

Wierzy, że kiedyś jeszcze

Spotkamy się gdzieś tam...

Wszystko ma, swój koniec i początek

Trzeba tylko znaleźć odpowiedni czas,

By tą piękną świateł grę

Wykorzystać najlepiej jak się da.

Kolejna staroć przeniesiona z papieru na Opowi.