Wycieczka z dziadkami

Z babcią i dziadkiem ruszamy w drogę,

Każdy na rowerze, każdy ma ochotę!

Babcia uśmiecha się, dziadek żartuje,

Wszyscy na rowerach lekko pedałują,

Przed nami pola, zielone łąki,

Dziadek nam mówi: „Uważajcie, bąki!”

Babcia zaś macha na motyle wokół ,

A ja śmieję się głośno choć z komarem w oku.

Czasem jest przystanek na sok i kanapki,

Babcia wyciąga nam pyszne ciastka z siatki.

A potem znowu – przez pola, przez las,

Rowerowa przygoda wciąż zadziwia nas!

Przez kałużę chlup – woda pryska wkoło,

Śmiechu przybywa, jest tak wesoło!

Bo letnią drogą, przez pola, przez las,

Na rowerach jedziemy, gdy ciepły jest czas!

Wiatr nam rozwiewa włosy i rękawy,

A dziadek woła: „Na wyścigi, żwawo!”

Pędzimy, śmiejemy się aż do zadyszki,

Najlepsze są chwile z dziadkami tak bliskie!