wyobrażenia o śmierci człowieka

Jak bardzo dla Ciebie są ważni ojciec i matka? Ile razy byli przy Tobie, kiedy nie było nikogo?

Zaślepieni pędzimy gdzieś na przód, pragniemy być nowocześni, dążymy do idealizmu. Te dwie osoby cały czas nas wspierają.

Nie tylko w tym momencie, nie tylko od czasu, kiedy to pamiętasz, ale już od urodzenia. Mając rodziców jesteśmy szczęściarzami. To coś jak wygrana na loterii. Jak często mówisz im ,, kocham cię ", a ile razy słyszysz to od nich? Te słowa mogą również być ukazane w inny sposób, np. uważaj na siebie!

Będąc zupełnie małą dziewczynką, uważałam moich rodziców za kogoś najlepszego na świecie. Kiedy się czegoś bałam biegłam do taty i czułam się jakby przy nim, nic nie mogło złego się wydarzyć! Była burza, znalazłam się u taty i już po strachu. A mama? Mama poświęcała mi mnóstwo czasu! Była bardzo pomocna. Dawała mi bezpieczeństwo, nie mniej niż tata. Nie wiem kim bym teraz była bez nich.

Z biegiem lat, kiedy dorastamy, myślimy, że coraz mniej są nam potrzebni, buntujemy się, jesteśmy źli, że nie dają nam wszystkiego czego chcemy. Zatrzymajmy się w tym momencie na chwilę. Ja właśnie tak zrobiłam.

Pewnego wieczora zaczęłam myśleć o mojej mamie. Jak o mamie to zaraz przyszła myśl o tacie. Myślałam o ich śmierci. Wyobrażałam sobie sytuację, kiedy moja mama nagle umiera. Od razu uleciało mi kilka zimnych łez. Myślę, że wielu z Was też powinno o tym pomyśleć w taki sposób. Może to nas zmobilizuje do tego, by zacząć doceniać swoich rodziców.

Bowiem śmierć jest nieunikniona i bardzo zwinna. Przychodzi cicho, jest złodziejką lub złodziejem, w zależności od płci. Osobiście uważam ją za postać bezpłciową. W mojej wyobraźni umierając unosimy się nad swoim ciałem, później nad miejscem, w którym się znajdujemy, a na koniec nad całą ziemią, ale obiekt się zamazuję i widzimy wszystko coraz mniej wyraźnie. Aż wreszcie trafiamy do miejsca, które można nazwać rajem. Nie widzimy cierpienia swoich bliskich, już nic nie zostało po nas w świecie ludzi żywych. Przechodzimy po prostu na wyższy level.

Średnia ocena: 4.5  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Tina12 16.03.2016
    Fajne rozwazanie nad tym co mamy a nie potrafimy docenic (rodzicami). I jedynej pewnej rzeczy na tym świecie śmierci.
  • Julka2001 16.03.2016
    Dziękuje za opinię,pozdrawiam!!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania