wypalony

w zwyczaju miałam, że papierosów tykać nie chciałam

lubiłam spadać, lecz wstawać nie wypada

nocą się śniłam, za dnia byłam blada

w ciszy widziałam, a krzykiem milczałam

sercem krwawiłam, choć nikt nie pytał o ranę

nie wypada pytać o to damę

więc uśmiech nosiłam jak dobrze zrobioną maskę

twarzy mej już w lustrze nie poznaję

widziałam masek tysiące ludzi miliony

a siebie w prawdzie już nie kojarzę

wypalam słowa jak papieros w dłoni

bez pośpiechu, czas mnie nie goni