Wyraz miłości

Patrzy na mnie ciepłym wzrokiem

Niezapominajka jest jej okiem

Dotyk śniegu puchem

Usta gronostaja futrem

Śpiewa szwajcarskich lasów jesienią

Soczystymi jabłkami gdy się rumienią

Polami drzew w złocie

Bukowymi liśćmi w locie

Pachnie wiosną i białą szarotką

Fioletem dzwonków i słoneczną stokrotką

Wiatrem z rześkim powietrzem

Burzą z letnim deszczem

Rozżarzone serce a w nim ma zmrożoną górę

I chłodne wiatry i śnieżną wichurę

I rozświetlone miasto pod jej szczytem

I dom ciepły pod ulubionych gwiazd zenitem

Całym jest światem i niczym jednocześnie

Wszystkim co było i wszytskim co będzie

To nierealna kraina i ziemska doczesność

Jest miłością i będzie nią przez wieczność