Wyrodność

Napisano tobą każdy wiersz.

Księgi całe, obrzydłe do bólu.

Wszędzie, wszystko, każdy z wersów,

pachnie jak twoje perfumy.

Nie szukana, znalazłaś wszystkich z nas

i nawet milcząc, naszymi gardłami zwiedzałaś świat.

Wrzaskiem niszczysz przyjaźnie najgorzalsze, topisz resztki resztki pozostałe w gorzale.

Palisz papierosy, wylewasz łzy do popielniczki, trzaskasz talerze o ściany.

Łamiesz kolejne kości, z lubością

nadajesz słowom polotu.

Zdzierasz prawdę, aż do kłamstwa,

czekasz cierpliwie na koniec sztuki w teatrze lalek, które sama ubrałaś. Przyglądasz się z oczu, ukrytych w maskach jak ostatnia żywa część człowieka.

W ciszy jak złodziej,

ukrywasz się w towarzystwie pełnym słów.

Grasz siebie w uśmiechach obcych,

a pod nimi krzyk, rzucony między wiersze.

Kochanką pisarzy,

czernią wielu dusz

i nagością każdego.

Komentarze (8)

o nim pseud 9 miesięcy temu

"wyjść z teatru życia"
Teatr życia... Brawo, to jest przepiękne, magiczne :)))

Materazzone 9 miesięcy temu

Dziękuję, zwaliłeś już sobie konia do zdjęć martwych szczurów?

o nim pseud 9 miesięcy temu

Co ty tak ciągle, tylko o tym waleniu konia?

Materazzone 9 miesięcy temu

o nim pseud to z troski, biedaku :(

Senograsta 9 miesięcy temu

Ciekawe, ale to jaki ma być pisarz, zgadzać się ze wszystkim? Może pomyliłeś tch co chcą zrobić karierę z tymi co piszą. To jest kolosalna różnica

Materazzone 9 miesięcy temu

Odnosisz się do treści? Jeżeli tak to bym bardziej powiedział, że jest skierowana do samotności, nie miałem na myśli żadnego człowieka :)

Grafomanka 9 miesięcy temu

Co też ta samotność czyni z ludźmi...

Nie podoba mi się 'twój perfum' - twoje perfumy, no i trochę bym wersy przestawiła,
zamiast przecinków, w niektórych miejscach, kropki, dla lepszej dynamiki, bo tutaj można dużo wyciągnąć.

Ale ogólnie jest dobrze...

Materazzone 9 miesięcy temu

Poprawiłem coś, nie coś zmieniłem, jest inaczej.

Wyrodność

Komentarze (8)

Napisz komentarz