wyspa Nadzieja

wyszłaś z morza

w porcelanowym porcie

na tle strzelistej bazylii

spały lawendowe koty

tamburyny

witały wędrowców

spragnieni

sączyli nagość

słońce

odmieniało uśmiech przez przypadki

w oknach

krystaliczne fale

zmywały niebiański błękit

w spakowanej walizce

kolejna podróż

i białe łódeczki z papieru

Następne części: wyspa kolejna

wyspa Nadzieja
Autor: marekg
Czytano 90 razy
Data dodania: 14.08.2025

Średnia ocena: 4.8 Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić24

Komentarze (3)

Maurycy Lesniewski 4 miesiące temu
Bardzo fajny, klimatyczny utwór, ale widzę że trolle już tu były.
Ode mnie 5
Lotos 4 miesiące temu
Dobry, tylko ten niebiański błękit, trochę taki przesadzony, ja bym to zmienił, ale to Twój wiersz.
marekg 4 miesiące temu
Dziękuję !

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania