Za Rzeką Zapomnienia

Czy prawdziwa miłość istnieje także po śmierci? Co się kryje po ostatnim oddechu?

Kto by pomyślał, że prawdziwe życie może zacząć się dopiero po śmierci...

Eve została doświadczona już w młodym wieku - najpierw straciła starszą siostrę, a potem narzeczonego. Kiedy wreszcie udaje jej się odzyskać kontrolę nad własnym życiem... traci je. Jak wiele się zmienia "po drugiej stronie"? Czy Śmierć potrafi kochać? Czy Eve odważy się podważyć reguły rządzące Światem Mroku? Czy przekroczy Rzekę Zapomnienia i odnajdzie spokój?

Komentarze (1)

elenawest 18.01.2016

Po pierwsze powinieneś zaznaczyć w tytule, że jest to prolog. Po drugie mieszasz narrację. Bo najpierw piszesz "steaciła", a potem "udaje jej się", a powinno być "udało jej się". Po trzecie stwierdzenie, że pomimo młodego wieku została już bardzo doświadczona, niestety skutecznie mnie zniechęcił do dalszego czytania, bo coś czuję, że będzie to opowiadanie jakich wiele. Poza tym, jeśli jest to prolog, to powinien on zachęcać do dalszego czytania, a tego nie robi, niestety. Jest też krótki i mało co wnosi, nie da się z tego wyczytać, co się dalej stanie.
Poza tym, to wygląda jak streszczenie z okładki książki i szczerze powiedziawszy, nie jakieś górnolotne.

Nie oceniam jednak, bo musiałabym wstawić złą ocenę.
Pozdro.

Za Rzeką Zapomnienia

Komentarze (1)

Napisz komentarz