za tym nie ciągnie się wiatr/dyptyk

dojrzewanie miętowych dropsów

to była zawrotka spod dworca za językiem

zawsze wciskającym się do ust

po zewnętrznej stronie znajomości

na głębokość jedynej nocy

z wygenerowaną wtórną namiętnością

aż do pojawienia się główek jej dzieci

dniało ładniejsza kobieta wymachała taksówkę

pod ironicznie zaskakującą latarnią

i dłużej wracał po spędzeniu z siebie tego czasu

prowadzania się aleją starych lip

McDrive

zajechał do bufetu tam gdzie nóż i widelec

krzyżował się z innymi znakami nieba i poczekalni

usiadł tyłem do drzwi w połowie sałatki

przy ladzie stanęła ta kobieta przy której

mógł zostać uznanym za zaginionego

kiedy zapłaciła skinął głową

żeby mogła ostatecznie

jak w teleturnieju na licencji

przejść do poezji pourazowej

na margines cellulitu

w białych legginsach

z ostatnim ulepkiem na wynos