Zaczarowanie

Zabiorę Cię w nieznane

gdzie z gwiazd wyczytasz los

w ciemność poprowadzę

powiodę Cię w noc

cieniem swym osłonię

otulę Cię mgłą

wezmę w dłonie słońce

schowam je pod klosz

pozbieram srebrne nitki

z sennych pól i łąk

zaplotę pajęczynę

wokół twoich rąk

nocny motyl będzie

z Tobą zanim zaśniesz

okryję Cię przed chłodem

atłasowym płaszczem

rozpostrę lustro wody

ciemne i głębokie

jak dywan pod twe stopy

utkany ze wspomnień

i będę twym na zawsze

upadłym aniołem

z raju wypędzonym

pokłóconym z Bogiem

zbłąkanym pośród ludzi

nieznanym nikomu

co zawitał przypadkiem

w progi twego domu