Zaklęcie komunisty

Iakże opiewać mam słodycz wieczoru

Męki wiadomym będąc i horroru

Tych tu zesłanych, zrodzonych dla bólu,

O których Ty nie dbałeś, Niebios Królu?

Iak mam opisać xiężyca pieniążek

I drogi wolnych, roześmianych xiążek,

Gdy ci zrodzeni w dożywotniey klatce

Byli w rozpaczy odebrani matce?

Iak można zachwyt nad lasami głosić,

W szyszkach poranki do kuchni zanosić,

Gdy oni nigdy ust zieloney trawy

Nie tknęli, ani poznali zabawy?

Iak chwalić Boga wizyer mam miłosny

I telewizyę zakochaney wiosny,

Kiedy iasnego nie widzieli słońca,

Od zbędnych zrodzin aż do cierpień końca?

Iak mogę sławić brzóz wiotkich pył złoty

I cicho-ciemne, wieczorowe koty,

Kiedy ohydy piekła to nie zmienia –

Nie zgładzi piękno żadnego cierpienia...

Bym strofy pisał swoie – wy krwawicie,

Na to daiecie swe iedyne życie,

Gdy na niewinnym rozpostarci krzyżu

Czekacie łaski bez Boga w pobliżu...

Potrzeba nam więc, dziś, pieśni bezbożney,

Herezyi nowey, naszym oycom zdrożney,

Która to w waszym, zbiorowym imieniu

Wypowie walkę okrutnemu cieniu!

Więc pragnę woynę, woynę wypowiadać,

Miast śmiesznym rymem po próżnicy gadać...

Lecz wciąż, wciąż każda zapisana karta

Krwią waszą dana i z grzbietu wydarta!

Zmażęż ia moie bezczynu przewiny

Nowymi walki, krzyku pergaminy?

Kto ze mną za was zaklęcie wypowie?

Wy z chowu, z labu, skrzywdzeni zwierzowie!

W imię gwałconych dzieci

Własność zostanie zniesiona

W imię doświadczalnych chomików

Własność zostanie zniesiona

W imię katowanego psa

Własność zostanie zniesiona

W imię zarzynanej świni

Własność zostanie zniesiona

W imię głodujących dzieci

Własność zostanie zniesiona

Proletaryacie zwierząt i dzieci połącz nas!