Zakup

Część ludzi na świecie nie ma pieniędzy i nigdy nie będzie ich miała. Choć bardzo się starają i robią wszystko, aby je zdobyć. Stale im coś nie wychodzi, a jak im się powiedzie, to jeszcze szybciej wszystko roztrwonią. Jest też grupa osób posiadająca spory kapitał, ja skromnie muszę się przyznać, należę do tej części.

Pewnego dnia czytając jak zwykle poranną prasę, natknąłem się na ciekawe ogłoszenie. Ktoś chciał sprzedać działkę z linią brzegową jeziora i ścianą lasu. Byłem zaciekawiony i jednocześnie rozbawiony sformułowaniem zawartym w ogłoszeniu. Postanowiłem po śniadaniu, przyjrzeć się temu anonsowi trochę bliżej. Przedzwoniłem i dowiedziałem się, że to grupa osób wystawiła tę ofertę. Miałem pewne obawy czy sprzedający mają prawo do tej transakcji. Podzieliłem się swoimi obawami z oferentami i czekałem, co będzie dalej.

Minęło trochę czasu od tej rozmowy, jak dostałem ofertę poprawioną. Tylko tym razem w tej cenie dochodził jeszcze las, za tą oferowaną wcześniej ścianą. Dalej prawo sprzedaży było dla mnie wątpliwe i nie zdecydowałem się na zakup.

Tym razem upłynęło sporo czasu, jak sprzedający znowu się odezwali. Widocznie nikt nie wyraził chęci zakupu. Dołożyli do oferty jeszcze jezioro za tą linią brzegową, lecz prawo własności znowu pozostało nieuregulowane. Cena dla mnie dalej nie adekwatna do towaru, znowu odmówiłem.

Długo nie czekałem, jak ponowiono propozycję sprzedaży, dokładając jeszcze brzeg morza. Jeszcze to było dla mnie za drogo i w przyszłości nie chcę mieć problemów z moim prawem własności.

Widocznie grupa sprzedająca zaczęła, uczyć się na własnych błędach. Dołożyli spory kawałek pola i poprosili o czas na uregulowanie spraw własnościowych. Od razu ich uprzedziłem, że muszą coś jeszcze dołożyć, bo dalej dla mnie jest za drogo.

Wreszcie jest wszystko jak należy, prawo sprzedaży nie budzi zastrzeżeń. Przyłożyli się solidnie i do oferty dołączyli jakieś skały. Nazbierało się tego sporo, wychodzi mi, że tym razem jest tanio. Wręcz okazjonalnie i mogę dokonać w końcu zakupu. Transakcja na prawie międzynarodowym zostaje zawarta, dokumenty podpisane. Właśnie przeglądam je, gdy do mojego gabinetu wchodzi asystent. Stoi nieśmiało, jak zawsze, gdy czegoś chce.

- Coś się stało – pytam go, odrywając wzrok od czytanych dokumentów.

- Panie Prezesie generalny czy mogę zadać pytanie – odpowiada tak jak go nauczono i powinien, stojąc prosto z opuszczoną głową.

Dzisiaj mam wyjątkowo dobry humor, dlatego mówię.

- Pytaj.

- Proszę zaspokoić moją ciekawość i powiedzieć, po co panu ta Polska.

- Widzisz musisz się jeszcze jednak sporo nauczyć. Jestem kupcem i zawsze kupuję jak ktoś coś tanio sprzedaje – odpowiadam.

Ten opuścił jeszcze bardziej głowę i wychodzi z mojego gabinetu jak ostatnia szmata. Zastanawiam się, co mu się stało, dlaczego tak się zachował. Przypominam sobie, że to Polak. Zanim wyszedł z mojego gabinetu, jeszcze powiedziałem.

- Zróbcie ściepę narodową i odkupcie ten wasz kraj. Tylko ja zawsze sprzedaję drogo.