Zamyślona

Siadam do stołu

siadam wygodnie

z myślami swoimi wygodnie

delikatnie na chwile

oderwę się

od wszystkiego

nie myśleć

za oknem już ciemno

tylko księżyc

na niebie wysoko

patrzy na uśpiony świat

tylko lampy wkoło świecą

drogę oświetlają

zabłąkanej duszy

która sobie idzie

aleją