Zapiski niespokojne
Zamykam oczy
aby wsłuchać się w ciszę
delikatnie palcami muskam klawisze
kursor myszki pokazuje cel nieznany
i tylko ten sam szept
wciąż się w pobliżu rozlega
kto naszego życia jest autorem
kto wymyśla wciąż nowe rozdziały
naszego niepowtarzalnego bloga
księżyc co noc do mnie wpada
w porze widzialnych duchów
dobry z niego kolega
choć niczego nie zje i nie wypije
ten szept
to głos sumienia delikatny
jakby utkany z najlepszych nut
opiszę go na nowo
znów
wtedy poczuję że żyję
może dzisiaj spełni się cud
moje skargi i prośby
jedno wielkie pomieszanie
własne projekty szkice i plany
czy
słowa modlitwy do Pana Boga
z zapomnianego brewiarza
w duszy poranionej
pozostała wiara
w najważniejsze Słowo
ułożona z prawdy okruchów
jest moderatorem
tego
co nam się wciąż przydarza
Komentarze (13)
a tak skomentował go jeden ze sławnych poetów,którego miałem przyjemność poznać
cytuję dosłownie :
,,jestem dziwnie spokojny
po lekturze niespokojnych
zapisków, twój styl dostojny
nadzieję daje nam wszystkim
że również spokojne zapiski
sprawią,że zamkną swoje pyski
wredne - owe nędzne chłystki,
które kłapią nieustanne krytyki
i za nic mają twoje wierszyki! ,,
ale starzy poeci dobrze go znają
poza tym nikt tu nie podaje nazwisk innych poetów a nawet swoich
uszanujmy to
"Jesteś kowalem swojego losu"
?
Z tekstu wynika, że człowiek, to mało szlechetna marionetka...
:/
Sam decyduje, wybiera, rozsądnie lub nie, ale autonomicznie.
Zwykliśmy mówić, że "Los tak chciał", a to jest zwykłe tłumaczenie naszych, własnych Nie-Powodzeń, często Nie-
...
czyli najlepiej zwalić na los Kasiu
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania