Zapomniana
Wśród drzew, co szumią cicho,
siedzi ona — zapomniana.
Niekochana, pominięta,
z głową pełną ciężkich spraw.
Nikogo nie ma.
Nikt nie ma jej.
Patrzy w dal.
Brak myśli, brak słów —
na to, co było, co jest, co nadejdzie.
To bez znaczenia.
Ona jest,
a jakby jej nie było.
Komentarze (2)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania