Zapomniana

Wśród drzew, co szumią cicho,

siedzi ona — zapomniana.

Niekochana, pominięta,

z głową pełną ciężkich spraw.

Nikogo nie ma.

Nikt nie ma jej.

Patrzy w dal.

Brak myśli, brak słów —

na to, co było, co jest, co nadejdzie.

To bez znaczenia.

Ona jest,

a jakby jej nie było.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 2

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • Grafomanka 7 miesięcy temu
    Za bardzo ckliwe, a przez to sztucznością wieje... Nie oceniam
  • Nocnepiórko 7 miesięcy temu
    „Sztucznością wieje” to mocne określenie — ciekawe byłoby wiedzieć, co dokładnie masz na myśli. Bo bez konkretu brzmi to trochę jak hejt, nie recenzja. Ale dzięki za głos — każde zdanie coś wnosi.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania