Zapytaj siebie: co by było, gdyby ...?

Zastanówmy się, co oznacza zapytanie: "co by było, gdyby"? Ci, co zadają sobie to pytanie rozszerzają swoją wyobraźnie i odkrywają przed sobą nowe możliwości. W miejscu "..." może ta osoba wstawić KAŻDĄ ewentualność. Kiedy pytamy się np. co by było, gdyby świat był z samych słodyczy, mamy już pomysł na temat książki lub opowiadania. Takiego typu pytania otwierają umysły dzieciom, a potem najpewniej przyszłym pisarzom czy poetom. Dlatego nie bójmy się eksperymentować i gdy mamy, jakieś pytanie pod nazwą: co by było, gdyby, nie traćmy wiary w to, że możemy na nie odpowiedzieć. Tak naprawdę każdy odpowie na te pytania inaczej. W formie zapytania np. Co by było, gdyby ludzie żyli na innej planecie, ludzie marzycielscy wymyśliliby planetę idealną, a potem opowiedzieli o skutkach zamieszkania na niej. Takie osoby cudownie zdają egzamin na pisarza lub poetę czy prozatora. Realiści opierają się na planetach, które mają w zasięgu encyklopedii kosmosu i przewidują ewentualne zagrożenia lub zyski. Istoty te mają tendencje do dostania super pracy w szkole lub jako naukowiec. Optymiści skupiają się wyłącznie na planetach, które im się spodobają i znajdują tylko plusy zamieszkania na nich. Te osoby osiągają dużo sukcesów, ale liczą się z porażkami, gdyż jeżeli nie widzi minusów to jest to niebezpieczne dla ludzkości, bo jeśli zdarzyłaby się sytuacja, gdzie ludzie musieliby zamieszkać na innej planecie mogliby mieć w dzień miłą temperaturę, ale już np. w nocy byłoby tak zimno, że by pozamarzali. Pesymiści - na odwrót. Zrobią wszystko, żeby szybko odpowiedzieć na pytanie i mieć spokój, więc wypatrują planety o jak najmniejszej szansie zabicia ludzkości. Biorą pierwszą lepszą i dają sobie spokój. Takie osoby cechują się lenistwem i raczej marne są szanse, by zdobyli coś cennego, ale dostrzegają dużo minusów, ale co najgorsze - żadnych plusów. Dlatego warto się pytać ludzi, a najbardziej siebie: co by było, gdyby ...?