Zaraza

zwierzęta szły gęstą ciżbą

grzbiet koło grzbietu

ogon przy ogonie

rogacizna i trzoda

konie osły i kozy

szakal z kuną i lisem

kudłata małpa i łuskowaty pangolin

kot obok szczura

szły duże i drobne

z pola łąki i z lasu

cały zwierzyniec pański

w długiej procesji

milczący i skupiony

górą fruwało ptactwo

a z głębokich arkad

po czterech stronach piazzy

ulatywały chmury nietoperzy

wypełniały powietrze trzepotem

i wracały pod cieniste łuki

przodem kroczył Medico Della Peste

niczym ogromny czarny sęp

dźwigał swój nos i kapelusz

błyskał szklanymi krążkami oczu

a długą laską postukiwał

jak niewidomy

o kamienne płyty bruku

zwierzęta przeciągnęły placem

jak znużone wędrowne wojska

i stopniowo gubiły się

w wąskich ujściach uliczek

zostawiając za sobą

ciężką smugę bydlęcego odoru

nad domami zakrążyło

niczym spłoszony ptak

gorączkowe bicie dzwonu

ale po chwili zamarło

jak trafione strzałą

powietrze zastygło nad placem

i tylko nieliczne gołębie

ośmielone nagłą pustką

tańczyły wokół okruchów jedzenia

na brunatnych kamieniach

spoczywały w barwnym chaosie

porzucone wstążki i pióropusze

rogate kapelusze rękawiczki woalki

sztuczne kwiaty i sztuczne twarze

z ludzkiego karnawału

słońce opadło za dachy

barwy i linie złagodniały

w odchodzącym świetle

a z chłodnych podcieni

wypełzała na piazzę ciemność

podniósł się lekki wiatr

i poruszył maski na bruku

jeszcze przez chwilę kolorowe

w płomykach ust

z kropelkami złota w porcelanowych twarzach

inkrustowane tęczowo

zaczęły niepewnie krążyć

w bezładnym tańcu

jak senne Meduzy

zwracając ku niebu

puste oczodoły