Zastrzał

Zastygnęli niewiarą po słowach doniosłych

W majestacie prawa dostawali ciosy zgubne

Tamtym się nie znudziło kpienie z dobrych ludzi

Zabierali to, co nasze życie czyniło pięknym

My myśleliśmy, że dotarliśmy do rajskich ogrodów

Nigdy nikt nie pytał o nasze zdanie

Miłość do kraju nie umiera, tylko kona

W dal odchodził człowiek pogodny

Długie, mokre rzęsy ozdabiały smutne oczy

Słoną łzą zroszone po stracie

 

Głęboka wiara zawsze ratowała człowieka

Najlepsza bywa ucieczka do domowych pieleszy

Z łóżeczka spojrzenie błękitne jak niebo pogodne

W kominku ogień blaskiem raduje oczy

Iskra wyskakuje gwałtownie i gaśnie

Co dnia łamiemy głowy nad budżetem domowym

Wspominamy młodych lat czas szczęśliwy

Technologia raj dla dzieci, koszmar dla starych

Skleroza z pamięci drwi i wszystko chowa

Tylko nieśmiertelność pamięta o grzechu śmiertelnym

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 4

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (8)

  • befana_di_campi 08.10.2020
    Nie jest to dobry wiersz; oceny nie daję.
  • kigja 08.10.2020
    Czemu jest niedobry?
  • befana_di_campi 08.10.2020
    kigja Przepraszam, ale co twoje pytanie ma do mojej osobistej oceny? Napisz swoją opinię, diametralnie różną od wyżej wyrażonej...
  • laura123 08.10.2020
    Hahaha
  • wicus 08.10.2020
    Widoczna w tym utworze ambicja jest jego błogosławieństwem i przekleństwem. Gorączkowa pogoń za wielką poezją i wyrafinowanymi przemyśleniami, kończy się tragicznie. Nie brak tu spektakularnych potknięć: "Zastygnęli" zamiast "zastygli", "My myśleliśmy" zamiast "Myśleliśmy", bez masła maślanego itd. Wielka szkoda, że ktoś na siłę próbował tworzyć "nie po swojemu, siląc się na efekciarstwo, a nie poezję serce. Wrażliwość i mądrość są w tym wierszu obecne, ale zostały zakrzyczane przez wygórowane ambicje.
  • Bożena Joanna 08.10.2020
    Trochę prawdy o kondycji ludzkiej. Żal za utraconymi tradycjonalnymi wartościami, lęk przed technologią i tęsknota za wiekiem niewinności. Refleksyjny wiersz.
    Załączam pozdrowienia!
  • Garść 09.10.2020
    Smutek tu wielki, rozżalenie, bo wiara i nadzieje odebrane.
    Za dużo, za ogólnie. Warto skupić się na jednym, góra dwóch tematach.
  • Pasja 23.10.2020
    Tęsknota i żal za tym beztroskimi latami. Pozdrawiam

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania