Zawieszeni (nieobecni dla świata)

Spowici mgłą naszych oddechów

owładnięci naszymi myślami

odczuciami, spojrzeniami

przenikamy w siebie zachłannie

wczuwając się w rytm naszych serc

i ciał czując każdy swój nerw

oddalamy się od świata

tworzymy własny intymny czas

który istnieje tylko dla nas

Wznosimy się na tych kilka chwil

nad codzienność szarość

bylejakość sięgając nieba

które podwoje nam otwiera

do chwil uniesienia uwielbienia

które zawładnęły naszymi zmysłami.

17.11.2025 r.