Zawiść

a cóż to za argusowe oko

duże wypukłe czoło niczym globus

chyba do długiego rozmyślania

nasza zawiść nasza zawiść okrągła

wiecznie młoda

z dobrze naoliwionym mózgiem

zawzięta zachłanna

usteczka niczym pąsowe róże

dolna warga

na górnej jak kolanko

na kolanko założone

nie potrzeba jej cudzego dotyku

nie trzeba tłumaczeń

zawsze ma rację

cóż za ekspresja

cóż za eminencja

podnieca ją ludzką słabość

rozsierdza ignorowanie

i ten ironiczny uśmiech

który pod woalem niepewności

zawiesił się w kąciku ust

nadział jak ryba na haczyk

i wyplątać się nie potrafi

sama ze sobą wytrzymać nie może

dlatego tak kąsa

jest w przymrużonych oczach

ze zmarszczką podłużną sięgającą brwi

w niej toczy się piana złośliwości

wystarczy spojrzeć na tę piękną buzię

albowiem napisano

po śladach na twarzy

poznacie ją