Zawsze wszystko się powtarza (KK)((żarcik))

Zawsze wszystko się powtarza

I powtórzy. Z tej przyczyny

Z prochu żeśmy się zrodzili

I w proch znów się obrócimy.

 

Choćbyśmy przez lustro przeszli

Nie ma nic po drugiej stronie,

Tego nie nauczą w szkole,

Ani w żadnym innym gronie.

 

Wciąż te same pocałunki,

Wciąż jednakie spojrzeń oczy,

Nic mnie nigdy już nie zdziwi,

I nic nigdy nie zaskoczy.

 

Wczoraj, gdy mego nazwiska

Znów nie było w żadnej z gazet,

Zapomniałem kim był Nobel,

I potłukłem wielką wazę.

 

Dziś, gdy przemyślałem sprawę,

Znów zrobiłem dziurę w ścianie.

Zasługuję na zaszczyty,

Takie właśnie mam mniemanie!

 

Czemu ty się nie wybijesz

Skoro myśli masz rubaszne?

Piszesz pięknie - nikt cię nie zna.

Czyż to nie jest nazbyt straszne?

 

Zasmucony, zniesmaczony,

sam podziwiam własny talent,

lecz to mnie wyróżnia od was,

co napiszę - zaraz spalę.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • Wertyt 04.06.2021
    Jak widać nie wszystko :). Dobre. Nie jesteś jedyny, wczoraj rozbiłem szklankę, zna mnie tylko żona i moje haiku też spalone puszczam z wiatrem. To duża frajda :).
  • Piotrek P. 1988 04.06.2021
    Dobre, inspirujące i klimatyczne. 5, pozdrawiam :-)
  • dygresja 04.06.2021
    Dodam, że w przyrodzie nic nie ginie, a popiołem świetnie się nawozi. Wiersze będą bujnie rosły ;)
    Śpiewnie i z humorem, a tak przecież miało być :)
  • poco 04.06.2021
    co ma być?
    co się dzieje?
    czy to koszmar?
    czy zabawa?

    podpisano
    Sz. Wisława
  • Unikat 04.06.2021
    Cześć Wam, dzięki za zajrzenie ;)
  • Trzy Cztery 05.06.2021
    Hahaha! Nieźle!
  • piliery 05.06.2021
    Pewnie i Szymborskiej by się spodobało. :) Jakoś nie spaliłeś. Szymborska tez nie wszystko paliła więc naśladownictwo zasługuje na Nobla. :D :D
  • łoizok 05.06.2021
    Odważnie jak na ten portal, 5 :D
  • Pobóg Welebor dwa lata temu
    Oj, będę musiał wrzucić mój "Że mną nie jesteście". Ale na jednym z portali ktoś przestał mnie po nim już komentować. A co tam, wrzucę to tu.

    Pragnienie miłości i sny o potędze –
    I ten giez niespełnienia, co w serce was kłuje;
    Skazani na siebie – żyjecie w udręce,
    Więc, że mną nie jesteście, jak ja wam współczuję!

    Jak to jest być genjuszem, chociaż zapoznanym;
    Królem, wszystkiegom bowiem, co oglądam, król;
    Bogiem, z krzykiem "ja jestem!" na ustach niesionym;
    A na koniec zwierzęciem, wrażliwym na ból...

    "Jestem tylko człowiekiem" – tak często rzeczecie;
    Z moich ust powiedzianych tych słów nie usłyszysz!
    Jam jest bóstwu podobny, nawet w toalecie...
    Majestat kontemplować swój nawykłem w ciszy...

    I nikt z was się nie dowie, jak to jest – mną być,
    Choćby nawet przeczytał wszystkie moje wiersze;
    Jeśli jednak zapragniesz po mych śladach iść,
    Ufaj sobie i gwiazdom – to są rzeczy pierwsze!

    Nigdy mną nie będziecie, nawet przez minutę!
    Swoją dolę nielekką chociaż z dumą nieście...
    Miłość do was troskliwą mam w sercu i smutek;
    Współczuję wam prawdziwie, że mną nie jesteście!...

    Słuszna Twoja żartobliwa pretensja do Nobla. Ja bym Ci dał, wiesz ?
    Ani Szymborskiej ani Miłosza nie da się czytać.
    Pozdrawiam ?

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania