Zbawiciel

Kilka przełączników ożyło

W kłujących pulsowaniach zegarów.

Masyw wlewał się, miarowo,

Rozsuwając falującą atmosferę.

Trzask

Rozdzierał szarą harmonię skał.

Na końcu przeciągły dech,

Jakby starca w swej cichej agonii.

To '' Zbawiciel''.

''Zbawiciel'' osadzony.

To Księżyc.

...

Rozsuw włazu.

Koliste hełmy wchłonęła ciemność.

Promieniujące oczy schowane za

Wielowarstwowym szkłem

Zlały się z buchającym blaskiem.

Spokojne, opanowane czoła

Pokryły zgrubienia potu.

To leci wprost na nas.

Na nas.

Spokój uśmiercony.

Jedni miętolą krzyże.

Instrukcje.

Biblię bez okładek.

Cisza...

Tępy blask uspokaja swym

Zbliżającym bezkresem.

Chcą uciec.

Odlecieć.

Rzucić księgą!

I lecieć.

Byle lecieć w ciemni gwiazd!

A nie. Nie, to rozsadzić!

Zgnieść!

''Zbawicielem''!

Modlić!

...

Kolejna dioda

'' Zbawiciela'' ożywiła

Monochromatyczny ekran.

Zalany palącym blaskiem

Zdołał odczytać

Awarię głównej wentylacji.