Zdybie

Pół litra pół człowiek

Wpusczony nektar w krwiobieg

Zaśpiewane hity nie nudne

Obojętne oczy prostytutki

Okno patrzy za nim czarny ekran

Zbyt nudne dni

Stały szary

białe pasy

Zebra na asfalcie

Bure drzewa jakże straszne

Kikuty wstrugane w niebo

Sztywny pal Azji

Za drzwiami niespokojnie u sąsiadów

To są Dziady oboje siebie warci

Lampy z zimnym światłem

Oświetlone odblaski iskrzą

Przepych zdradzonych nocy

Dziś zbyt szary świt

by się zbudzić

Oddam siebie w ciepłe dłonie

Zaopiekuj się kochana

Będę dobry do znudzenia

Zapamiętaj moje smutne oczy

Wpatrzone w dal nie widzę tego

Co utracone przepada w niepamięć

Biegnę za Zdybem

by uciec przed chwilą ze sobą samym

By zniknął we mnie ból