"Zegarmistrz Światła - Tam gdzie rodzi się zły czas" (K.Bendinger)

jesteś chwilą która przemija

coraz szybciej przychodzi noc

coraz później wstaje dzień

obnaża postępujący rozkład

słowa nie trafiają w myśli

znowu mniej znaczą

droga do siebie staje się kręta

nogi nie prowadzą do domu

i ta tarcza

po niej biegniesz za wskazówkami

ukryta jest prawda o sensie

który nigdy nie istniał

jest też światło którego trzeba pilnować

rozdrapując wciąż od nowa wygojone może i nie razi

ale za to zieje pustym wschodem

takim samym zachodem

ciemnością bezsennie przepychaną przez dziesięć przykazań

akty żalu i skruchy

rzadziej miłosierdzia

rozkładasz ramiona

odarty z marzeń i wspomnień

przyjmiesz wszystko byleby drgnęło

w rdzewiejących trybach

choćby kukułka

co obudzi do życia

dobrą śmierć

najlepiej we śnie

i niech śni się syty spokój miłość

i lepszy czas trzymany w odwodzie

niby oręż