Zemsta.

Zemsta.

Pełnią jest gniewu, żądzą krwi przelewu

i znakiem przekleństwa,

skrytobójczym darem nędzy, zemsta.

Te drogi zmierzają na przełaj,

które śmierć przemierza, ceniąc ludzkie nogi,

lekką ręką heblując symbole pokusy,

by decyzje wypełniać prochem kości suchych,

żeby w bramach wyjścia z życia, ciemność zdzierając szaty,

kazała zostać ofiarą, natury spisanej na straty,

i słabość wnętrza, martwotę, dla upodleń cierpieć,

przez nienawiść z zazdrości w oczach zgrozą płonąć,

by sztylety czarnych ogni, rozpalały zmysłów groby,

i dymiły biedą w przestrzeń, dusząc czas jałowy.

Pisarz prewencyjny i autor tekstu wiersza tematycznego: Mirosław Witold Piotr Butrym.

PRO ALFA NOViS.