zezate szczęście w miasteczku na skraju miłości

oglądałem film z pierwszą podpałką która trzyma najdłużej

znowu do żeniaczki z przerzuconym przez pierś aktorki

warkoczem rzeki Witka ze znacznym spadkiem pamięci

wodospadami kilka stopni młodszy

zdegradowany z nieodsłużonych awansów

przy rozpoznaniu zapachu włosów w koronie ziemi i pylenia słów

chociaż pojąłem ten sam teren do utrzymania

z podrzucanymi przez Boga anonimami starając się

zasłużyć na worki ziemi kwiatowej w oczach kobiety

na to że nie było rzezi niepotrzebnych skaleczeń

i większego po nich cierpienia od nadmiaru znieczuleń

(Zamiast odpowiedzi na niektóre komentarze :

Skundlenie, wszawica, mendy to nie tylko problem administracji śpiewających pustostanów ze skłonnością do przywidzeń, pozostawiających pod tekstami ślad zapachowy, bo nie ekslibris)