Ziemia

Szczodra matka co nas nosi,

daje wszystko bez zazdrości,

o nic nigdy nas nie prosi,

nie traktuje nas jak gości.

Ufność ta jest bezgraniczna,

ludzka dłoń zaś bez umiaru,

kiedyś będzie archaiczna,

człowiek płakać będzie z żalu.

Chciwość nas do nikąd wiedzie,

krzywda dzieje się na drodze,

gdy będziemy biernie siedzieć,

doświadczymy skutków srodze.

Jak długo rodzicielka nasza

krzywdę tą okrutna nosić zdoła,

jak długo bezmyślnie raniona

o pomoc dla nas będzie wołać.

Czy historia coś nauczy,

czy znajdziemy rozwiązania,

czy od kłótni będzie huczeć,

głupota zaś, nie zmieni zdania.