Ziemia obiecana

Chory umysł pełen sił twórczych umiera.

Moja dusza unosi się, leci coraz wyżej.

Piszę najpiękniejszą historię, w której w końcu żyję,

w której jestem wolna.

Unoszę się wyżej i wyżej.

Nie chcę już wracać na dół.

Słowa umarły,

nie ma głosów,

nie ma krzyków,

nie czuję strachu.

Wypełnia mnie spokój.

Na końcu wszystkiego jestem sobą,

z daleka od wszystkich.

Średnia ocena: 4.3  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • łoizok 30.04.2021
    Oj każdej życzę tego stanu na końcu, 5.
  • łoizok 30.04.2021
    *Każdemu
  • Pan Buczybór 01.05.2021
    takie nic w gruncie rzeczy

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania