Jak dla mnie trochę wymuszone i pośpieszone. Wszystko zdarzyło się tak szybko i za przeproszeniem "z dupy". Skoro to pierwsza część to warto by było jakoś zainteresować czytelnika i zachęcić do kontynuacji lektury. Poza zgubionymi spacjami błędów rażących raczej nie było. Dialog też okej. W końcu to rozmowa z ośmiolatką. Liczby postaraj się jednak pisać słownie (jedna z rzeczy, których nauczyłem się na opowi już od samego początku :)) Ode mnie 2.5 czyli 3.
Znalazłam literówki, przeczytaj sobie, co napisałaś i je popraw. Liczby pisz słownie a wzroty ciebie, twoje, twój piszemy małymi literami, chyba że to jest list, esemes, bądź email, więc wtedy wielkimi. Całkiem fajne. Zabrakło mi emocji główna bohaterka powinna być bardziej wzruszona odnalezieniem dziecka, a dziewczynka powinna bać się nieznajomej. Przyciągnął mnie tytuł. ;)
Komentarze (3)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania