ZOSTANiE
Zostanie po nas jeszcze jeden wiersz
Tych kilka strof
Tych parę słów
Ukryty sens
Będzie drżeć w chłodny dzień
Gdzieś tam na dnie
Na skraju niewinnych
Marzeń
Zostanie nostalgia
Miłość i ból
Złotawy oręż dzikich piór
Utkwionych w snach
I tylko łza maleńka łza
Spadnie z bębniącym deszczem
Do ogrodu poezji
Zapomnianym przez czas
Zostanie po nas
Plik w starym komputerze
I gąszcz niespełnionych porywów
Komentarze (9)
W jednej strofce coś mnie zatrzymało, oranż powinno być jako kolor lub oręż jako broń.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania