Zowroczysko

już od najmłodszych lat, ponadnormatywnie

często, choć nie mam zielonego pojęcia,

ile powinna wynosić norma, myślę o klimacie

opuszczonych miejsc, zwłaszcza - domów

(pegeery, hale fabryczne, zamknięte szkoły

- też ujdą, ale jednak to nie to samo)

 

i wnętrzach porzuconych aut. o chaosie,

popękanej dermie, zardzewiałych sprężynach

przebijających resztki tapicerki, popielniczkach pełnych

skamieniałych petów, o lusterkach,

w których widać jedynie martwe pola. nieurodzajność.

 

przeistoczony w dziecko zwiduję, zwiedzam,

całe dnie schodzą mi na eksplorowaniu wymarzonego

złomu warszaw, dużych fiatów,

łażeniu po strychach i zimnych pokojach,

deptaniu podbutwiałych łachów,

resztek zabawek, sztućców, barachliska wszelakiego.

znajduje całe skrzynie, schowki, skrytki,

piwnice pełne złotych monet. nurzam się

w żółtych blaszkach, taplam, jak komiksowy,

kreskówkowy Sknerus. ostrzegają, marszcząc brwi,

sycząc, to znów dudniąc groźnie, prezenterki

i prezenterzy, na każdym kanale pojawiają się

komunikaty kierowane wyłącznie i bezpośrednio

do mnie.

 

że to fałszywe pieniądze, piryt, że miał miejsce

nieudany eksperyment, nieważne, na czym polegał,

za mały jesteś, by to objąć rozumkiem, to nie na

twoją świecowo-pastelową główkę, to IDEA, ZAMYSŁ,

nieplakatówkowy, ponadszkolny.

nie dla ciebie i już, zostaw, nie rusz, nie dotykaj,

won, gówniarzu, wracaj do swoich wraczysk, zrozum:

 

znów są lata 90., cena złomu jest tak śmiesznie

niska, że nikt nie rozbiera sam, ani tym

bardziej nie sprzedaje w całości, bo i jakoś wstyd,

za tak żałosne grosze, wyeksploatowanych aut,

wuesek, rometów; na wsi za co drugą stodołą

kwitnie jakiś szrot; tam idź, udawaj, że jeździsz,

kręć kierownicami eshaelek i maluchów. nawet nie

waż się kitrać w kieszonce, przynosić do domu

choć jednej zatrutej monetki.

 

wyłączam pudło marki unitra.

kilkulatek jestem za mądry, nie daje wiary

bzdurzycielom. napełniam plecak jednocentówkami,

wciskam je do uszu, nozdrzy, pod powieki.

zjadam jedną za drugą, bez popity.

 

niech spada, klątwa. nawet i trzy. czego się bać?

Średnia ocena: 3.8  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (8)

  • Tjeri 27.07.2021
    Czytam już raz kolejny i znów mam to samo odczucie. Z jednej strony takie przerażające spojrzenie Boltzmanna, który ze strachem obserwował wokół dosłownie rozpadający się świat (zwizualizowaną galopująco rosnącą entropia). Z drugiej strony jest tu też trochę kustosza, zafascynowanego przeszłością i jej pomnikami. Te spękania, rdza i skamieniałości są dla niego piękne, jako czytelnik dokładam – i złowrogie zarazem (co podkreśla tytuł). Przyciągająca prawda rozkładu. Bardzo mi się podoba (i tekst i rozkład też) :).
  • Florian Konrad 27.07.2021
    Dziękuję najserdeczniej!
  • Grain 27.07.2021
    Dla mnie bardzo dobry i ...... wcale nie przydługi.
  • Florian Konrad 27.07.2021
    dzięks
  • Grain 28.07.2021
    Florian Konrad nie zastanawiałeś się nad tytułem Złowróczysko?
  • Florian Konrad 28.07.2021
    Grain Zowroczyty - to znaczy przekląć, rzucić - raczej zły - urok. Złowróczysko - a czym w tym neologizmie jest (złe) wróczysko? Neologizm musi mieć jakiś kontekst, sens od A do Z.
  • Grain 28.07.2021
    Florian Konrad ten /mój/ neologizm powstał ze zlepku zła i uroczyska, tylko się pytalem , nie nakazywałem.
  • Florian Konrad 28.07.2021
    Grain aaa, już załapałem. wiem, ż eto było tylko pytanie, nie nakaz :D

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania