zwątpienia w prawdę

ciemne drogi

mroczne wnętrza

dookoła nie jest jasno

szare zgniłe miasto umarło

uciekam

przed samym sobą

znajdę przystań

przejrzystą wodą

obmyję grzeszne ciało

zajrzę w niebo za ostatnią gwiazdą

umrze świat

na naszych oczach

zbudzimy świt zgniły martwy

uciekam

przed złym powiewem słów

z brudnych rąk splamionych krwią

nie zetrą śladów

nie przyniosłeś pokoju

miecz ciężki

walka i oblicze śmierci

wybaw nas

otwórz oczy

zamknięte

sztucznie zmęczone

w głębokim spojrzeniu z lękiem

z tęsknotą za rozumem

wielu zwątpiło

wielu poddanych

idą drogą łatwą

uśmiechają się

zadowoleni

przed drogą ostatecznie

podzieleni