*** (Związki są złe na pisanie)

Związki są złe na pisanie.

Tak jak dym jest dobry na niewidzienie i alkohol na niepamiętanie, tak związki, czy szczęście, czy stabilizacja są złe na moje pisanie.

Bo bez ciebie zostaję poetką. Wcale nie żadną połówką. Nie jestem też wcale smutna. Tylko trochę babram się w uzależnieniach.

Bez ciebie znów jestem pisarką, artystką i niezależną. Bez ciebie... Też jestem.

Wciąż jestem.

Może tylko upadam trochę zbyt bezwładnie

Na kamień.

Ale chcę znów upadać i żyć i bać się, tylko tak bez granic i zahamowań, skrupułów i wyrzutów sumienia.

Chcę znów ranić, zabijać i znów ranić bardziej, tylko tak

Siebie, nikogo innego.

Bez ciebie lepiej to wszystko wygląda i chyba bardziej pasuje.

I nic już nie psuję i ja się nie psuję

Ale ciebie

Chyba popsułam.

Dlaczego tak jest, że mój renesans zawsze tak bardzo cię boli.

Nie idę po trupach, bo wcale nie chcę.

Idę po jednym, choć wcale nie chcę.

Idę po tobie i mnie to boli.

Boli, choć wcale nie chcę, to boli.