Życie

Życie to ścieżka — kręta, nieznana,

Czasem o świcie, czasem nad ranem,

Budzi nas ciszą, krzykiem, westchnieniem,

Bywa spokojem, bywa cierpieniem.

Kroczysz przez lata — boso, z plecakiem,

Czasem pod górę, czasem na szlaku,

Coś Ci zabierze, coś Ci przyniesie,

Nadzieję w sercu, burzę w powiecie.

Spotkasz ludzi — jak lustra duszy,

Jedni zostaną, inni się skruszą.

Jedni Cię wzniosą, drudzy zawiodą,

Lecz każde spotkanie jest Twoją drogą.

Czasem się zgubisz — w sobie, w świecie,

Pytasz: „Dlaczego?”, „Co będzie przecież?”

A życie milczy, choć czasem szepcze,

Że najcenniejsze kryje się w sercze.

Bo w życiu chodzi nie o doskonałość,

Lecz o prawdziwość, wiarę, wytrwałość.

I choć się kończy, nim się obejrzysz —

Warto je przeżyć. Nawet gdy boli.