Życie

W wyobraźni mi się marzy

Kilka ładnych lat na ziemi

Może w końcu to się zdarzy

I czuć będę troche chemii

Znajdę ją pośród snów

Potem spotkam tak na prawdę

Braknie wtedy właśnie słów

Bo jej cicho serce skradnę

Ona sama się przekona

Jeszcze wiosna nie upłynie

Będzie ze mną zaręczona

Jej serce już nie zginie

Potem przyjdzie lato

Piękny okres w roku

Dziecko już mi woła tato

A ja mu przynoszę soku

Lato mine bardzo szybko

Jesień okaże się w pełni

Już nie mówię do nie rybko

Naleśniki smażąc na patelni

Odwiedza nas rzadko

A ja często w domu pytam

Czy jesteś tu córko?

Po czym się za język chwytam

Była taka mała

Niewinna i czysta

Szybko dosrastała

Sprawa była oczywista

Bo młodość przemija

Tak jak jesień ucieknie

Szybciutko się zwija

Przed zimą się zlęknie

I zima przybyła

Piłem wtedy kawę

I żona też wtedy ją piła

A śnieg wpadł już w trawę

I mi wyobraźń się już skończyła.