Życie

Życie znowu mnie wyruchało. Wiem, to dla niektórych pewnie błache sprawy.

Dostałam w twarz. Teraz pierdolę się z kotletami dla brata, który wyjeżdża do Holandii w piątek. Tak. Tak. Brat mi dał w twarz, niedosłownie oczywiście.

Wydałam na święta tysiąc złotych. Była jeszcze siostra z córką i eks.

Brat mi dał 1000zł.: połowę - 500 zł niby do świąt się dołożył i pięćset zł za dwa tygodnie siedzenia u mnie, czyli korzystanie z mediów, plus jedzenie.

Wczoraj on do mnie z tekstem: "Pożycz 1500zł". Szczęka mi opadła, oczy zrobiłam szerokie i co? Podeszłam do półki z książkami, wyjęłam z książki ten tysiąc który dał i mu dałam. Ucieszył się. Nic nie powiedziałam.

Wczoraj wracałam z pracy z koleżanką. A ona do mnie, że mój brat wisi jej mężowi trzy stówy.

Powiedziałam bratu, że ma kasę sąsiadowi oddać, bo wstyd. Więc on zaczął do mnie z tym tysiącem pięćset.

Dziś pojechał do supermarketu. Kupił mięso i smażę te pierdolone kotlety.

Wkurwiłam się i co? Telefon do eks, bo chciałam ponarzekać, a nie miałam do kogo.

Eks na to: " A czy ty jesteś czasem niekonsekwentna? Przeprowadziłaś poważną rozmowę z bratem?

Ja: Powiedziałam mu rano, że to ostatnie Święta, że w Boże Narodzenie będzie tylko kapusta z grzybami.

Eks: Kobieto! To nie wystarczy! Trzeba powiedzieć mu: Chłopie! Ile ty masz lat?! Zachowujesz się jak nastolatek! Ty masz zarabiać... to po co jeździsz za granicę, że kasy nie masz i na utrzymaniu samotnej matki z dzieckiem jesteś?!

- A czy to nie tak jest Agnieszka - dalej kontynuował eks - że twoj brat to maminsynek?

Ja: Tak. Mama za niego płaciła rachunki; gdy groziło mu niezdanie do następnej klasy, mama jeździła i wszystko załatwiała za niego..

Eks: No widzisz. Problem jest w Tobie Agnieszka. Trzeba trzepnąć takim, ale najpierw od samego siebie wymagać. Myślisz, że gdybym sam od siebie nie wymagał, to wymagałbym od innych ? Trzeba mu było pierdolnąć: Chłopie otrząśnij się!

Z tymi trzema stówami dla sasiada, to nie twoja sprawa. Gdy brat szedł pożyczyć od sąsiada te trzy stówy, to sasiad się pytał ciebie, czy bratu ma pożyczyć? I po co jeszcze dałaś się wciągnąć w te kotlety?!

Ja: Widzisz..., bo mnie zaszantażował, że z tym mięsem pójdzie do sąsiadki i ona mu zrobi.

Eks: I bardzo dobrze. Trzeba mu było powiedzieć: Tak! Idź do sąsiadki! Zapłać jej za pracę i produkty dodatkowe do mięsa. A ty co? Robisz kotlety. To rób, jak nie umiesz się bronić.