życie

Chciałam uwierzyć w życie,

kolorowe i radosne,

pełne nadziei i marzeń.

Lecz poległam,

gdy ujrzałam burzę cierpienia,

rozczarowań,

które jak ciemne chmury

przeciskały się przez horyzont duszy.

Te emocje, zbyt ciężkie do uniesienia,

rozbijały serce na kawałki,

pozostawiając po sobie pustkę,

tak głęboką i zimną,

jak najgłębsze zakamarki samotności.