Zycie = Długi i głęboki ocean

Wietrznie, zimno i brak ochoty na wszystko zastanawia się co robić...

Widzę ją , jak zawsze oczy spuchięte i pod nimi sine barwy, czyżby z płaczu?

Idąc kolejnego dnia przez park, widzę ją drugi raz, siedzi w parku na ławce i płacze.

Rozmyślam co się z nią dzieje, lecz nie przystaje i idę dalej oglądając się do tyłu za nią a ona patrzy tylko w telefon i płacze.

Ucieka od myśli przeszłości, chce żyć przyszłością i teraźniejszością , lecz jej to nie wychodzi, pozostaje płacz i zapalenie kolejnego papierosa, którego później wyrzuca pod ławkę lub przed nią i patrzy chwile na to jak się nim zabija i myśli...Życie jednak sensu nie ma a sens w bezsensie jest po prostu niemożliwy.

Może chce z kimś porozmawiać , lecz nikt się nie zatrzymuje czasem ktoś popatrzy na nią , dziewczyna sobie nie radzi.

I zapala kolejnego papierosa, i tak co chwile w kółko już przestaje ją obserwowac i ide dalej.

Zastanawiam się ciągle co sie znią dzieje , nie widuje jej już trochę i w końcu pewnego wieczoru widze ją, po alkocholu nawaloną pod blokiem i nie , nie smieje sie ona wciąż płacze dla niej zostaje tylko dwa wyjścia, jeżeli sie nie ogranie to przegra życie taka myśl mi przyszla do głowy chciałam jej pomóc ale nie wiedziałam jak!

Penego dnia krzyczała pod moim blokiem, że jest w ciązy nie kocha swojego dziecka i niewie ktorego ono jest pomóż mi , pomóż a ja jej powiedziałam, słuchaj jesteś na samym dnie oceanu nie rzeki, jeziora, jesteś na dnie oceanu, jeżeli teraz sie nie odbijesz od dna to się tutaj utopisz , pamiętaj nie masz łodki czy kamizelki nie tylko muszisz wypłynąc ale i musisz dopłynąć do brzegu bo jesteś na środku oceanu, powtarzam.

Ona mi odpowiedziała: "ale ja nie dam rady"

a ja jej powiedziałam dotknij brzuszka tylko ty wiesz jak bije jego serce nikt inny tego nie poczuje, tylko ty mozesz go tam karmić, tylko ty czujesz pierwsza jego ruchy słyszysz ty jesteś tą pierwszą krzyczałam a ona wciąż płakała i zaczęłą krzyczeć na mnie ,ze ja tego nie rozumiem a ja przytuliłam ją mocno z całych sił i powiedziałam damy rade obie, wziełam ją taką jaką tam ujrzałam i zabrałam do domu, poszłą pod prysznic , gdy wróciła położyła się spać a rano , kolejnego dnia nie widziałm jej, wróciła po dwóch godzinach i pokazała mi zdjęcie usg i się uśmiechnęła powiedział wtedytakie jedno magiczne zdanie, które mną wzruszyło i dało wiele do zrozumienia powiedziałą:

"wiesz, jak by nie ty nie wartałąbym nic, jak by nie ty utopiłabym się w tym oceanie które nazywa sie życiem, jak by nie ty nie było by mnie i mojego synka jak by nie ty , nie była bym szczęśliwa odbiłam się od dna a teraz płynę do brzegu w twoją stronę...dziękuje Ci, Dziękuje!